Dag 4 – Een sprong(etje) vooruit

Gisteren was geen leuke dag. Het begon goed, maar eindigde toch wel in mineur.

Vandaag ging het veel, veel beter. Ruth had een onrustige nacht gehad waarin ze veel had liggen vechten met de infantflow-toeter op haar neus. ‘s Morgens was ze echter rustig geworden (of gewoon te moe) en ging ze lekker slapen.

	Weer zonder zuurstof-ondersteuning.

Daar knapte ze blijkbaar zo van op, dat het gelijk stukken beter ging. Zo goed zelfs dat de artsen opnieuw een poging durfden wagen om de infantflow te stoppen.

En dat ging wonderlijk goed: ze bleef rustig ademen en kon zelf haar zuurstofniveau op peil houden. Ondetussen is ook de antibiotica gestopt. We zijn erg blij en dankbaar.

‘s Middags zijn Martijns broers Jan Maarten en ook Arnoud en Marjolein met hun kinderen langs geweest. Toen Anneke met hen bij de couveuze-kamer was, was Ruth heel wakker. Met heldere oogjes keek ze rond en deed zelfs pogingen tot lachen. Iedereen was erg blij.

	Arnoud en Marjolein en hun kinderen Julia en Floris kwamen kijken naar Ruth.

‘s Avonds hebben we samen in het ziekenhuis gegeten – Thomas en Marije zijn bij opa en oma Van den Boogaart aan het logeren. Daarna geboortekaartjes zitten invouwen. En aansluitend lekker rustig een tijdje met Ruth gezeten, zonder storingen of onderbrekingen. Heerlijk.

	Martijn mocht Ruth vandaag voor het eerst – na 4 dagen! – vasthouden.

We merken dat ons gevoel op en neer met de situatie van Ruth. We zijn nu erg blij dat het zo goed gaat. Maar als ze dan even een klein dipje heeft, schrikken we gelijk toch weer een beetje – ook al hoeft/heeft het allemaal niets te betekenen.

Morgen komt Anneke weer thuis. We willen dan weer even de tijd nemen om goede aandacht geven aan Thomas en Marije. Voor hen is het ook een vreemde situatie. Bij opa en oma of bij vriendjes slapen is leuker als het mág dan als het móet.

Maar toch zal het nog wel een ‘anders dan anders’ voor ze blijven. Ruth moet zeker nog twee tot vier weken in het ziekenhuis blijven. Wij zullen dus veel heen en weer pendelen over dag en ‘s avonds. Het zal een uitdaging zijn om het voor hen toch zo ‘normaal’ mogelijk te laten zijn. We doen ons best en we zijn dankbaar voor alle hulp die we daarbij krijgen.

We zijn ook erg blij met alle kaartjes, sms-jes, mailtjes en cadeautjes. Hartverwarmend hoe er wordt meegeleefd.

Hieronder nog een paar foto’s van vandaag en gisteren:

	Gisteren was Ruths overgrootmoeder Snoep op bezoek, naar wie ze met haar tweede naam – Inge - is vernoemd.
	Ook nog even een foto van Ruth aan de zuurstofbril. Die had ze gisteren nog even een tijdje op om haar te ondersteunen nadat ze van de ‘infantflow’ was afgehaald.
	Nog even napraten op Annekes kamer.